Με τη ευκαιρία του Κυπριακού….
Ας ξαναβρούμε επιτέλους την χαμένη μας εθνική αυτοπεποίθηση και αξιοπρέπεια

Γράφει ο Γιάννης Μήτσιος, Πολιτικός Επιστήμων- Διεθνολόγος*

«…Η Ελλάς λοιπόν παρέχει εις τους Κυπρίους την συμπαράστασίν της, τον τρόπον όμως και την έκτασιν αυτής της συμπαραστάσεως, προσδιορίζει υπ΄ ευθύνη της η Κυβέρνησις εκτιμώσα τα γενικότερα συμφέροντα του Έθνους. Δεν δικαιούται να επιβάλη επί των Κυπρίων μίαν λύσιν την οποίαν θα εθεώρουν ούτοι απαράδεκτον, αλλ΄ούτε και δύναται. Έχει όμως το δικαίωμα, η Ελληνική Κυβέρνησις, εάν την λύσιν αυτήν την θεωρεί δικαίαν και λογικήν την αποκρούουν όμως οι Κύπριοι, έχει το δικαίωμα να καθορίση την συμπαράστασιν κατά τρόπον διάφορον. Αυτά είναι τα δικαιώματα της Ελληνικής Κυβερνήσεως και αυτά τα δικαιώματα των Κυπρίων. Είναι εύκολον να λέγωμεν ότι εάν η Κυβέρνησις θέλη δύναται να επιβάλη μίαν λύσιν επί των Κυπρίων. Αυτά κάποτε μου είπεν και εις Άγγλος επίσημος και του είπον ότι εάν νουθετήσωμεν την θεωρίαν αυτήν θα απαιτηθεί να συμπράξωμεν μαζί σας διά της Ελληνικής Αστυνομίας, διά να επιβάλω την λύσιν αυτή επί των Κυπρίων. Εάν οι Κύπριοι είπουν, ότι η λύσις αυτή είναι απαράδεκτος, κατά ποίαν λογικήν και με τίνα τρόπον θα ηδυνάμεθα να την επιβάλωμεν; Συνεπώς δεν δυνάμεθα να επιβάλωμεν επί των Κυπρίων, λύσεις εάν αύται είναι δι΄αυτούς ανεπιθύμητοι. Όταν πιστεύω, ότι μία λύσις είναι η μόνη δυνατή, τότε δύναμαι να τους συμβουλεύσω να την αποδεχθούν. Εάν όμως δεν την αποδεχθούν, έχω το δικαίωμα να είπω, ότι εκτιμών τα γενικώτερα συμφέροντα του Έθνους, ότι εις αυτήν ή εκείνην περίπτωσιν, υπ΄ αυτήν ή εκείνην την μορφήν, δεν δύναμαι να συνεχίσω την συμπαράστασίν μου…»

Κωνσταντίνος Καραμανλής
Από ομιλία του στην ελληνική βουλή για
το Κυπριακό την 13 –12- 1958

Αυτά τα προφητικά λόγια είχε πεί στο ελληνικό Κοινοβούλιο, ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής πριν από τις συνθήκες Λονδίνου-Ζυρίχης που εγκαθίδρυαν το ανεξάρτητο κράτος με τις τρείς τότε εγγυήτριες δυνάμεις, Αγγλίας, Ελλάδας και Τουρκίας. Αυτή η πρόβλεψη στις παραπάνω συνθήκες δικαιολόγησε την επέμβαση του Αττίλα και την διχοτόμηση του νησιού.
Σαράντα τέσσερα χρόνια μετά και 30 χρόνια μετά την εισβολή των Τούρκων στο νησί της Αφροδίτης, ο ελληνισμός εν τη ευρεία εννοία του έρχεται σήμερα και πάλι αντιμέτωπος σε ένα νέο ραντεβού με την ιστορία.
Από τότε πολλά έχουν αλλάξει, ένα όμως παραμένει αναλλοίωτο: Η τεράστια γεωπολιτική και γεωστρατηγική αξία της Κύπρου, μία προίκα από το Θεό που για χιλιάδες χρόνια υπήρξε το μήλον της έριδος για τον κάθε ισχυρό της γης.
Το σχέδιο Ανάν και η όλη προσέγγιση των διεθνών διαμεσολαβητών και συντακτών του σχεδίου του Αμερικανού Γουέστων και του Βρετανού Χάνει, εδράζεται στην παραπάνω στρατηγική και γεωπολιτική αξία της νήσου σε συνδυασμό με την ευρύτερη πολιτική και σχεδιασμό αυτών των δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Ακόμη και ο πρωτοετής φοιτητής διεθνών σχέσεων και πολιτικής επιστήμης μπορεί να καταλάβει πόσο διάτρητο και πόσο έωλο στην λειτουργικότητά του και αποτελεσματικότητα του είναι αυτό το σχέδιο αλλά και κατά πόσον δεν συνάδει με το εκφρασμένο διεθνές δίκαιο αλλά και το ευρωπαϊκό.
Μπροστά στο άγχος των Μεγάλων Δυνάμεων ότι η Κύπρος θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου, ανεξάρτητη και δυνατή σε οικονομικό και διπλωματικό επίπεδο αλλά και στο παγκόσμιο στερέωμα και ο ελληνισμός θα έχει δύο φωνές στα όργανα της ενωμένης Ευρώπης και τα σύνορα της Ενωμένης Ευρώπης θα φτάνουν απέναντι από τη Μέση Ανατολή κινητοποιήθηκε ένας μηχανισμός με βιτρίνα τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, τον μοιραίο άνθρωπο της διεθνούς διπλωματίας στο Ιρακ αλλά και στο Κυπριακό να ακυρωθεί αυτό το διακύβευμα.
Έτσι λοιπόν στο παραπέντε συρθήκαμε στη δεσμευτική συμφωνία της Νέας Υόρκης από το δίδυμο Σημίτη - Παπανδρέου, μέσα σε προεκλογική περίοδο, με το Ντεκτάς να «πουλάει τρέλα στην κυριολεξία», για να αποδεχθούμε τη διαδικασία της Λουκέρνης και του Μπούργκενστοκ και να αποφασίσει ο Κυπριακός λαός να αυτό- καταργηθεί μια εβδομάδα πριν μπεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην Ελβετία πάντως όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων μόνο διαπραγμάτευση δεν έγινε. Ο Ανάν με τον Ντε Σότο είχαν προδιαγράψει τι θα περιλαμβάνει το τελικό σχέδιο χωρίς ουσιαστικές μεταβολές στα πλαίσια ενός κυνικού ‘’you take it or leave it”, το παίρνετε δηλαδή ή το αφήνετε. Και να μην ξεχνάμε τη θαρραλέα στάση των Καραμανλή – Παπαδόπουλου και Μολυβιάτη και στην επιμονή τους στην ευρωπαϊκή κατεύθυνση μιας λύσης.
Ουσιαστικά μέσα από το σχέδιο Ανάν, το οποίον να μην ξεχνούμε ούτε απέρριψε ούτε ενέκρινε το Συμβούλιο Ασφαλείας, καλούμαστε:
• να καταργήσουμε την ανεξάρτητη Κύπρο, να φτιάξουμε μια άλλη μέσα από 9000 σελίδες νόμων και συνταγμάτων, που γράφτηκε από άλλους για τη δημιουργία ενός κράτους εξπρές που θυμίζει μοντέλα αποικιοκρατίας
• Το νέο κράτος θα γεννηθεί σε μια εβδομάδα 24/4 –1η Μαΐου
• να δεχθούμε μια νέα σημαία με πέντε χρώματα και έναν νέο εθνικό ύμνο και να ξεχάσουμε ότι οι Κύπριοι είναι Έλληνες θα λέγονται απλώς Κύπριοι
• να είναι θνησιγενές εν τη γενέσει του με την πρόβλεψη της ύπαρξης και μονομερούς επέμβασης «ξανά» εγγυητριών δυνάμεων (το παραδοσιακό βρετανικό διαίρει και βασίλευε) που φαίνεται ότι είναι δοκιμασμένη συνταγή κυρίως το 1974
• Ίσως αριθμός ανωτάτων δικαστικών Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων που αν δεν τα βρουν θα δώσουν λύση ξένοι δικαστές
• Να παραιτηθούμε από εκκρεμείς υποθέσεις περιουσιών που βρίσκονται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και που είχε ανοίξει ο δρόμος με το δεδικασμένο της αποζημίωσης της Τιτίκας Λοϊζίδου
Και το ποιο σημαντικό κατά τη γνώμη μας: ότι για να διεξαχθούν διεθνείς στρατιωτικές επιχειρήσεις μέσω του νησιού θα απαιτείται η σύμφωνη γνώμη των των δύο σινιστώντων κρατών. Αυτό σημαίνει ότι επειδή η Κύπρος δεν είναι στο ΝΑΤΟ ή αν της ζητηθεί από άλλη χώρα π.χ ΗΠΑ για να γίνουν επιχειρήσεις προς διάφορες περιοχές δεν θα έχει λόγο η ΕΕ.

Το άγχος της Τουρκίας

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα το έχει η Τουρκία και το τρίγωνο Ντεκτάς-Ερντογάν –Στρατηγοί, ο καθένας για το δικό του λόγο και αυτό είναι που φοβάται ο διεθνής παράγοντας (ΗΠΑ-Αγγλία). Μια Τουρκία που περιμένει την ένταξή της στην ΕΕ τέλος του χρόνου, που έχει μπλέξει με το Ιράκ και το Κουρδικό, κυρίως με τον εμφύλιο πόλεμο που ετοιμάζεται στο Ιράκ και την κόντρα Ερντογάν – Στρατηγών έχει περισσότερα να κερδίσει απ΄ ότι εμείς. Η Κύπρος και το Αιγαίο φαίνεται ότι είναι οι υποσχέσεις της και τα ανταλλάγματα. Εξάλλου η Τουρκία γνωρίζει πολύ καλά ότι μπορεί εμείς να τη θέλουμε στην ΕΕ και να τραβάμε το κάρο της στην ΕΕ όπως χαριτωμένα έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου οι Γερμανοί χριστιανοδημοκράτες έχουν στυλώσει τα πόδια τους, οι μαντίλες και το Ισλάμ σε Γαλλία και Γερμανία είναι σχεδόν εκτός νόμου, τα χρήματα που συνεπάγεται ένταξη της Τουρκίας δεν υπάρχουν δεδομένης της ύφεσης της Ευρωπαϊκής οικονομίας, άρα γιατί οι Ευρωπαίοι να βάλουν την Τουρκία στην Ένωση που είναι συν τοις άλλοις και ο μεγάλος πόθος των ΗΠΑ;

Όχι στην Κινδυνολογία και Καταστροφολογία

Μέσα σ΄αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο για την Τουρκία, που το ξναθυμίζουμε έχει μεγαλύτερα προβλήματα από εμάς, τα βαποράκια και τα παπαγαλάκια της υποταγής στη ρεάλ πολιτίκ και στο να ψηφίσουμε ΝΑΙ ξαναχτύπησαν προτού προλάβουν να μιλήσουν οι Κύπριοι, προτού προλάβει καλά καλά να γυρίσει η ελληνική και η κυπριακή αντιπροσωπεία πήραν «σβάρνα τα κανάλια» για να μας πείσουν ότι αυτό ήταν δεν πρόκειται να υπάρξει καλύτερη λύση κλπ. Προφανώς για να δώσουν εξετάσεις στον ξένο παράγοντα ή για μικρομματικά οφέλη. Από πού προκύπτει ότι έρχονται μαύρες μέρες για τον ελληνισμό;
• Η Σουηδία που είπε όχι στο δημοψήφισμα για το Ευρώ τι υπέστει;
• Μετά την 1η Μαϊου, η Τουρκία χώρα προς ένταξη θα φαίνεται ότι κατέχει ξένο έδαφος, για πόσον καιρό η ΕΕ θα ανέχεται αυτή την ανωμαλία;
• Αν πχ ξένες χώρες προβούν και αναγνωρίσουν το ψευδοκράτος, θα έχουν να κάνουν με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκες χώρες που υπέγραψαν την ένταξη της Κύπρου και ασφαλώς θα διαταράξουν τις σχέσεις μαζί της.
• Και αυτό να γίνει πόσο θα αντέξει οικονομικά μόνη της η Βόρεια Κύπρος ως ανεξάρτητο κράτος;
• Οι ΗΠΑ έχουν εκλογές τέλος Νοέμβρη και η κατάσταση διεθνώς και στη Μέση Ανατολή είναι περίπλοκη και απρόβλεπτη. Γιατί να γίνει και η Κύπρος ακόμη πιο περίπλοκη; Ας μπούμε όπως είμαστε στην ΕΕ και βλέπουμε. Στην παγκόσμια ιστορία τίποτε δεν είναι στατικό και όλα είναι ρευστά. Μία πολεμική κρίση πχ στο Βόρειο Ιράκ και στη Συρία συνεπάγεται μεταφορά πολλών στρατιωτικών δυνάμεων για την Τουρκία.

Η εθνική μας αυτοπεποίθηση και αξιοπρέπεια

Στην παρούσα φάση πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι η Ελλάδα και ο ελληνισμός έχει δύναμη, αυτοπεποίθηση και αξιοπρέπεια. Θα ήταν ντροπή σ΄ αυτή τη φάση και με τόσα ανοιχτά μέτωπα σε Αιγαίο και Βαλκάνια να αρχίσουμε τις εκπτώσεις, γιατί θα τις βρούμε μπροστά μας. Ενωμένοι έχοντας το δίκαιο με το μέρος μας μπορούμε να δώσουμε άφοβα το νέο αυτό ραντεβού με την ιστορία. Αν πχ ο Μεταξάς και ο ελληνικός λαός δεν έλεγαν τη μαγική λέξη το 1940, δεν θα υπήρχε λόγος να το εορτάζουμε και να το θυμούμαστε οι ερχόμενες γενιές. Η απόρριψη του σχεδίου Ανάν δεν είναι μια απόφαση για το σήμερα, είναι μια απόφαση για το μέλλον του ελληνισμού και το τι θα κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές.

Yannis_mitsios@hotmail.com
Ο Γιάννης Μήτσιος είναι συγγραφέας του βιβλίου: «Ελληνικοί και Διεθνείς Προβληματισμοί στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης», εκδόσεις Ατραπός.

Πίσω στις "Απόψεις"